Prinsebal

‘t Prinsebal begintj mèt de abdicatie van de aoje prins. Nog eine lèste kieër weurtj t’r bedanktj veur ‘t aafgeloupe seizoen en den maag t’r zich veuge bie de aod-prinse.

Daonao weurtj achter de sjerme alles veurbereidj veur ‘t oetrope van de noewe prins. Aan drie maondj van veurbereiding kumtj vanaovendj ein inj. Alles is tot in de puntjes veurbereidj, de prins en gevolg staon stief vanne spanning en kónne neet wachte tot ‘t geit beginne.

De minse in de zaal ouch neet; d’r is den al flink geraoje veur de noewe prins en ederein wètj zeker weem ‘t geit waere…

Den geit ‘t beginne; de vorst opentj ‘t oetrope en de zaal wachtj in spanning … De prins kan dalik eindelik ein inj make aan de geheimzinnigheid van de lèste tied en nao boete traeje!

Deze climax weurtj eder jaor weer door de prins as ein ónvergaetelik moment ómsjreve. Nao “zoeëne goje höbbe wae nog noeëts gehadj” weurtj d’r nog tot in de late eurkes gefieëstj.